Demographic Evaluation of Patients Admitted to the Pediatric Emergency Department of Kahramanmaraş Sütçü İmam University Faculty of Medicine between January 2013 and June 2017 due to poisoning
Öz
Kaynakça
- KAYNAKLAR 1. Çıtak A,Yılmaz HL, Pediatrik Zehirlenmeler 1. Baskı, İstanbul Medikal Yayıncılık 2011;1-433. 2. Özcan T, Tosun A, İnan G, Yendur G, Özbek E, Can D, ve ark. Hastanemize başvuran zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2002; 3: 5-8. 3. Uziel Y, Adler, Ave ark. Unintentional Childhood Poisoningin the Sharon Areain Israel Pediatric Emergency Care 2005;21(4):248-251. 4. Öner N, İnan Vatansever Ü ve ark. Trakya bölgesinde çocuklarda görülen zehirlenmeler. Türk Pediatri Arşivi.2004; 39: 25-30 5. Özcan N, İkincioğulları D. Ulusal Zehir Danışma Merkezi 2008 Yılı Çalışma Raporu,Türk Hij. Den. Biyol.Derg. 2009; 66(3):29-58. 6. Rodgers GC, Matyunas NJ. Poisonings: Drugs, Chemicals and Plants. In: Behrman RE, Kliegmen RM, Jenson HB, editors. Nelson Textbook of Pediatrics, 17th ed. W.B. Saunders, Philadelphia 2004; 2362-74 7. Yılmaz HL, Derme T.,Yıldızdaş D.ve ark. Çukurova Bölgesi’ndeki Çocukluk Çağı Zehirlenme Olgularının Değerlendirilmesi, Nobel Med. 2009; 5(2): 35-44.
- 8. Kösecik M, Arslan SO, Çelik İL, Soran M, Tatlı MM, Koç A. Şanlıurfa’da Çocukluk Çağı Zehirlenmeleri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2001; 44: 235–239 9. Kondolot M, Akyıldız B, Görözen F, Kurtoğlu S, PatıroğluT. Çocuk Acil Servisine Getirilen Zehirlenme Olgularının Değerlendirilmesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi,2009; 52: 68-74.
- 10. Dereci S,Koca T,Gencer A,Serdaroğlu, Akçam M. Isparta Bölgesindeki Çocukluk Çağı Zehirlenmelerinin Değerlendirilmesi, Dicle Tıp Dergisi.2015; 42(3):319-325 11. Güzel IŞ, Kibar AE, Vidinlisan S. Çocuk acil servisine başvuran zehirlenme vakalarının demografik özelliklerinin incelenmesi. GenelTıp Derg. 2011; 21(3): 101-107.
- 12. Bostancı İ, Küpelioğlu M, Bedir E, Cinbiş M, Akşit MA. Çocuk Zehirlenme Olgularının Retrospektif Değerlendirilmesi, Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi. 1999;8:143-6.
- 13. Aygün AD, Güvenç H, Türkbay D, Kocabay K. Hastanemizde İzlenen ZehirlenmeOlgularının Değerlendirilmesi, Nobel Medicus Klinik Bilimler, 1995; 3: 48–51. 14. .Hallaç İK, Poyrazoğlu MK, Aydın K, Kurtoğlu S, Üstünbaş HB. Çocukluk Çağı Zehirlenmeleri: Son 10 Yılın Değerlendirilmesi, İstanbul Çocuk Kliniği Dergisi 1996;31: 337- 339.
- 15. Akbay-Öntürk Y, Uçar B.Eskişehir Bölgesinde Çocukluk Çağı Zehirlenmelerinin Retrospektif Değerlendirilmesi, Çocuk Sağlığı Hastanesi Dergisi, 2003;46:103–13.
- 16. Sümer V, Güler E, Karanfil R, Dalkıran T, Gürsoy H, Garipardıç M, Davutoğlu M,Çocuk Acil Servisine Başvuran Zehirlenme Olgularının Geriye Dönük Olarak Değerlendirilmesi, Türk Ped Arş. 2011; 46: 234-240.
- 17. Türkmenoğlu Y, Gümüşoğlu Akşahin B, Sarıtaş Ü, Yılmaz B, Arat C, Şafak E, Sazak S,Kaçar A, Adal E. Çocukluk Çağı Zehirlenmelerine Yeniden Bakış, Okmeydanı Tıp Dergisi.2015;31(2):82-91. Zehirlenmelerine Yeniden Bakış, Okmeydanı Tıp Dergisi.2015;31(2):82-91. 18. Tekerek NÜ,Dursun A, Akyıldız BN. Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde Takip Edilen Zehirlenme Olgularının Geriye Dönük Değerlendirilmesi, J Pediatr EmergIntensive Care Med 2016;3:21-6.
- 19. Gülez P, Ağın H, Apa H, Gülez N, Hızarcıoğlu M, Kayserili E.Çocuklarda İlaç Zehirlenmelerinin Değerlendirilmesi, İzmir Dr. Behçet Çocuk Hast. Dergisi 2011; 1(3):105-109. 20. Araz C,Toklucu Ö,Güven Ş,Pala E,Okur T.Ümraniye Çocukluk Çağı Zehirlenmelerinin Retrospektif Değerlendirilmesi, Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Tıp Dergisi 2016;56(3):147-160. 21 Özenir M, Duru NS, Elevli M, Karakuş A, Çivilibal M.İlaç Zehirlenmesi Olan Çocuklarda Demografik Özellikler ve Ailesel Etkenlerin Değerlendirilmesi, Haseki Tıp Bülteni. 2013; 51:157-61.
- 22. Sarıkayalar F, Uzel N, Karaböcüoğlu M, Üçsel R, Çıtak A. Çocuklarda Zehirlenmeler, Acil Pediatri ve Yoğun Bakım İstanbul Çapa Tıp Kitabevi 2002; 16–39 23. Özdemir R, Bayrakcı B. Zehirlenmeler ve Hacettepe Deneyimi, Katkı Pediatri Dergisi 2009; 31: 47-87
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Servisine Ocak 2013-Haziran 2017 Yılları Arasında Zehirlenme Nedeniyle Başvuran Hastaların Demografik Olarak İncelenmesi
Öz
ÖZET ABSTRACT
Amaç: Çocuk Acil Servisi’ne zehirlenme nedeniyle başvuran hastaların demografik özelliklerini inceleyip alınabilecek önlemleri belirlemektir.
Gereç ve yöntem: Çalışmada Ocak 2013- Haziran 2017 tarihleri arasında Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Servisi’ne zehirlenme nedeniyle başvuran 300 hastanın bilgileri dosyalarından incelenmiştir. Hastalar yaş, cinsiyet, zehirlenme etkeni, zehirlenme saati gibi parametrelere göre sınıflandırılmıştır.
Bulgular: Çalışmaya önceden belirlenen kriterlere göre 300 hasta alınmıştır. Zehirlenme vakaları tüm acile başvuruların % 0.37’sini oluşturmaktadır. Olguların 146 (% 48,7)’si kız, 154 (% 51,3)’ü ise erkektir. Tüm zehirlenme olguları arasında cinsiyet açısından fark saptanmamıştır. Olguların 239 (%79,67)’si kaza sonucu, 61 (% 20,33)’ü ise intihar amaçlı zehirlenmelerdir. Tüm zehirlenme olguları arasında kaza-intihar açısından fark saptanmıştır. Vakalar zehirlenme etkenine göre farmakolojik ve non-farmakolojik olarak iki gruba ayrılmıştır. 90 hasta (%30) farmakolojik ajanla, 205 hasta (%68,3) non-farmakolojik bir ajanla zehirlenmiştir. 5 vakada (%1,7) zehirlenme etkeni saptanamamıştır. Zehirlenmeye neden olan farmakolojik ajanlardan ilk 3 sırada; Parasetamol (%4.0), çoklu ilaç alımı (%3.3), SSRI grubu antidepresan ilaçlar ve (%2.7) yer almaktadır. Non-farmokolojik ajanlardan en sık görülen 3’ü sırasıyla karbonmonoksit (%27.2), kostik-koroziv maddeler (20.3), Maraş otu (%4) şeklinde sıralanmaktadır.
Sonuç: Çocuklarda farmakolojik ve non-farmakolojik ajanlar tek tek incelendiğinde zehirlenmelerin en sık nedeninin ilaçlar olduğu ortaya çıkmıştır. Ailelerin bu konudaki farkındalıklarının artırılması ve önleyici tedbirlerin alınmasının zehirlenmeleri azaltacağı düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Zehirlenmeler, Çocukluk çağı, Demografik özellikler
Objectıve: Inourstudy, it wasaimed to determine the precaution scould be taken by examining the demographic characteristics of patients who admitted due to poisoning.
Material and Methods: Inourstudy, we examined informations from the files of 300 patients who referred to Kahramanmaraş Sütçü İmam University Faculty Health Application and Research Hospital Pediatric Emergency Depertmandue to poisoning between January 2013 and June 2017.
Results: Patients were classified according to parameters such as age, sex, poisoning effect and poisoning time.300 patients were included in the study according to pre-determined criteria. The poisoning constituted 0.62% of allurgent patients. Out of our 300 patients, 146 (48.7%) were female and 154 (51.3%) weremale. There was no difference in gender between allcases of poisoning. Inourcases, 239 (79,7%) were accidental while 61 (20,3%) were suicide poisonings. There was a difference between accidental and suicidal cases of poisoning (p <0.001). According to the cases of poisoning, weseparated 2 groups as pharmacologically and non-pharmacologically. While 90 (%30) of the patients were poisoned by pharmacologicmedicines, 205 (68.3%) of the patients were affeceted by non-pharmacologicalagents. The cause of the poisoning could not be detected in 5 cases (1.7%). Among the pharmacologicalagents causing poisoning the most common three were paracetamol (%4.3), polypharmacy (3.3%) and SSRI group antidepressant. The most common 3 non-pharmacological agents causing poisoning were carbonmonoxide (27.2%), caustic-corrosive agents (%20.33) and marasgrass (4%).
Conclusion: As a result, by comparing and analyzing pharmacological and non-pharmacologicalagents, the most importantreason for the poisoning of children are medication. Increasing awareness of thisissue and taking precautionary measures will reduce the rate of poisoning greatly.
Keywords: Poisoning, Childhood,Demographic Characteristics
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- KAYNAKLAR 1. Çıtak A,Yılmaz HL, Pediatrik Zehirlenmeler 1. Baskı, İstanbul Medikal Yayıncılık 2011;1-433. 2. Özcan T, Tosun A, İnan G, Yendur G, Özbek E, Can D, ve ark. Hastanemize başvuran zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2002; 3: 5-8. 3. Uziel Y, Adler, Ave ark. Unintentional Childhood Poisoningin the Sharon Areain Israel Pediatric Emergency Care 2005;21(4):248-251. 4. Öner N, İnan Vatansever Ü ve ark. Trakya bölgesinde çocuklarda görülen zehirlenmeler. Türk Pediatri Arşivi.2004; 39: 25-30 5. Özcan N, İkincioğulları D. Ulusal Zehir Danışma Merkezi 2008 Yılı Çalışma Raporu,Türk Hij. Den. Biyol.Derg. 2009; 66(3):29-58. 6. Rodgers GC, Matyunas NJ. Poisonings: Drugs, Chemicals and Plants. In: Behrman RE, Kliegmen RM, Jenson HB, editors. Nelson Textbook of Pediatrics, 17th ed. W.B. Saunders, Philadelphia 2004; 2362-74 7. Yılmaz HL, Derme T.,Yıldızdaş D.ve ark. Çukurova Bölgesi’ndeki Çocukluk Çağı Zehirlenme Olgularının Değerlendirilmesi, Nobel Med. 2009; 5(2): 35-44.
- 8. Kösecik M, Arslan SO, Çelik İL, Soran M, Tatlı MM, Koç A. Şanlıurfa’da Çocukluk Çağı Zehirlenmeleri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2001; 44: 235–239 9. Kondolot M, Akyıldız B, Görözen F, Kurtoğlu S, PatıroğluT. Çocuk Acil Servisine Getirilen Zehirlenme Olgularının Değerlendirilmesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi,2009; 52: 68-74.
- 10. Dereci S,Koca T,Gencer A,Serdaroğlu, Akçam M. Isparta Bölgesindeki Çocukluk Çağı Zehirlenmelerinin Değerlendirilmesi, Dicle Tıp Dergisi.2015; 42(3):319-325 11. Güzel IŞ, Kibar AE, Vidinlisan S. Çocuk acil servisine başvuran zehirlenme vakalarının demografik özelliklerinin incelenmesi. GenelTıp Derg. 2011; 21(3): 101-107.
- 12. Bostancı İ, Küpelioğlu M, Bedir E, Cinbiş M, Akşit MA. Çocuk Zehirlenme Olgularının Retrospektif Değerlendirilmesi, Türkiye Klinikleri Pediatri Dergisi. 1999;8:143-6.
- 13. Aygün AD, Güvenç H, Türkbay D, Kocabay K. Hastanemizde İzlenen ZehirlenmeOlgularının Değerlendirilmesi, Nobel Medicus Klinik Bilimler, 1995; 3: 48–51. 14. .Hallaç İK, Poyrazoğlu MK, Aydın K, Kurtoğlu S, Üstünbaş HB. Çocukluk Çağı Zehirlenmeleri: Son 10 Yılın Değerlendirilmesi, İstanbul Çocuk Kliniği Dergisi 1996;31: 337- 339.
- 15. Akbay-Öntürk Y, Uçar B.Eskişehir Bölgesinde Çocukluk Çağı Zehirlenmelerinin Retrospektif Değerlendirilmesi, Çocuk Sağlığı Hastanesi Dergisi, 2003;46:103–13.
- 16. Sümer V, Güler E, Karanfil R, Dalkıran T, Gürsoy H, Garipardıç M, Davutoğlu M,Çocuk Acil Servisine Başvuran Zehirlenme Olgularının Geriye Dönük Olarak Değerlendirilmesi, Türk Ped Arş. 2011; 46: 234-240.
- 17. Türkmenoğlu Y, Gümüşoğlu Akşahin B, Sarıtaş Ü, Yılmaz B, Arat C, Şafak E, Sazak S,Kaçar A, Adal E. Çocukluk Çağı Zehirlenmelerine Yeniden Bakış, Okmeydanı Tıp Dergisi.2015;31(2):82-91. Zehirlenmelerine Yeniden Bakış, Okmeydanı Tıp Dergisi.2015;31(2):82-91. 18. Tekerek NÜ,Dursun A, Akyıldız BN. Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde Takip Edilen Zehirlenme Olgularının Geriye Dönük Değerlendirilmesi, J Pediatr EmergIntensive Care Med 2016;3:21-6.
- 19. Gülez P, Ağın H, Apa H, Gülez N, Hızarcıoğlu M, Kayserili E.Çocuklarda İlaç Zehirlenmelerinin Değerlendirilmesi, İzmir Dr. Behçet Çocuk Hast. Dergisi 2011; 1(3):105-109. 20. Araz C,Toklucu Ö,Güven Ş,Pala E,Okur T.Ümraniye Çocukluk Çağı Zehirlenmelerinin Retrospektif Değerlendirilmesi, Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Tıp Dergisi 2016;56(3):147-160. 21 Özenir M, Duru NS, Elevli M, Karakuş A, Çivilibal M.İlaç Zehirlenmesi Olan Çocuklarda Demografik Özellikler ve Ailesel Etkenlerin Değerlendirilmesi, Haseki Tıp Bülteni. 2013; 51:157-61.
- 22. Sarıkayalar F, Uzel N, Karaböcüoğlu M, Üçsel R, Çıtak A. Çocuklarda Zehirlenmeler, Acil Pediatri ve Yoğun Bakım İstanbul Çapa Tıp Kitabevi 2002; 16–39 23. Özdemir R, Bayrakcı B. Zehirlenmeler ve Hacettepe Deneyimi, Katkı Pediatri Dergisi 2009; 31: 47-87
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 7 Temmuz 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 4 Mayıs 2020 |
| Kabul Tarihi | 4 Şubat 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 16 Sayı: 2 |
