Aim: The increased
antimicrobial resistance rates limit oral empirical treatment options in
urinary tract infections. Determining risk factors associated with antibiotic
resistance is important in terms of empirical antibiotic selection. We aimed to
evaluate fluoroquinolone resistance and risk factors in Escherichia coli (E. coli)
and Klebsiella pneumoniae (K. pneumoniae) strains isolated from urine cultures.
Materials and Methods: A total of 76 patients who were admitted to the outpatient urology
clinic were analyzed retrospectively from January 2015 through December 2017.
Possible risk factors associated with fluoroquinolone resistance were analyzed
statistically.
Results: Sixty (78.9%) of the patients were female and 16 (21.1%) were male and
mean age was 54.1 ± 19.6 years. The fluoroquinolone resistance was 55.3% and
extended spectrum beta-lactamase positivity rates were 15.8%. Complicated
urinary tract infection (p=0.009), urolithiasis (p=0.014), uropathology
(p=0.002), urological intervention (p=0.040) and prior antibiotic use
(p<0.001) were significantly associated with fluoroquinolone resistance. The
weak positive correlation was found between complicated urinary tract
infection, urolithiasis, uropathology, urological intervention and
fluoroquinolone resistance and prior antibiotic use was showed moderately
positive correlation with fluoroquinolone resistance (p<0.05). Prior
antibiotic use is identified as an independent risk factor for fluoroquinolone
resistance (p=0.005).
Conclusion: Identification of preventable factors leading to antibiotic resistance
and taking the necessary precautions are important both in empirical
antibiotherapy selection and in decreasing resistance rates together with
rational antibiotic use.
Amaç: Antimikrobiyal direnç oranlarındaki artış, üriner sistem
enfeksiyonlarında oral ampirik tedavi seçeneklerini kısıtlamaktadır. Dirençle
ilgili risk faktörlerini belirlemek, ampirik antibiyotik seçimine yol
göstermesi açısından önemlidir. Çalışmamızda, polikliniğe ayaktan başvuran
hastaların idrar kültürlerinden izole edilen Escherichia coli (E. coli) ve
Klebsiella pneumoniae (K. pneumoniae) suşlarında florokinolon direnci ve risk
faktörlerini değerlendirmeyi amaçladık.
Gereç ve Yöntem:
Ocak 2015-Aralık 2017 tarihleri arasında üroloji
polikliniğine başvuran ve idrar kültüründe E. coli ve K. pneumoniae üremesi
olan 76 hastanın demografik verileri geriye dönük olarak değerlendirildi.
Florokinolon direncine etki edebilecek olası risk faktörleri istatistiksel
olarak incelendi.
Bulgular:
Hastaların 60 (%78.9)’ ı kadın ve 16 (% 21.1)’ i
erkekti ve yaş ortalaması 54.1 ± 19.6 yıl olarak bulundu. Florokinolon direnci
%55.3, genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz pozitifliği %15.8 olarak saptandı.
Florokinolon direnci açısından komplike idrar yolu enfeksiyonu (p = 0.009),
üriner sistem taşı (p = 0.014), üropatoloji (p = 0.002), ürolojik girişim
öyküsü (p = 0.040) ve önceden antibiyotik kullanım öyküsü (p<0.001) anlamlı
bulundu. Üriner sistem taşı, üropatoloji, ürolojik girişim öyküsü ve komplike
idrar yolu enfeksiyonu varlığı ile florokinolon direnci arasında zayıf derecede
pozitif yönde; önceden antibiyotik kullanım öyküsü ile florokinolon direnci
arasında ise orta derecede pozitif yönde ve istatistiksel olarak anlamlı
korelasyon bulundu (p<0.05). Son 6 ay içinde antibiyotik kullanımı öyküsü,
florokinolon direnci açısından bağımsız risk faktörü olarak bulundu (p=0.005).
Sonuç: Antibiyotik direncine neden olan önlenebilir faktörlerin
belirlenerek gerekli önlemlerin alınması, hem ampirik antibiyoterapi seçiminde
yol gösterici olması hem de akılcı antibiyotik kullanımı ile birlikte direnç
oranlarını azaltabilmek açısından önemlidir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | September 20, 2019 |
Submission Date | May 15, 2018 |
Published in Issue | Year 2019 |