Analysis of plate-screw fixation by finite element method in transverse fractures of the tibia diaphysis
Öz
Aim: Using the Finite Element Method, it was aimed to select the most appropriate implant for a patient with a transverse tibia diaphysis fracture and to determine the effect of sudden temperature changes on the selected implant. Materials and Methods: After separating the diaphyseal area into transverse pieces at 1 cm regular intervals, the anterior and lateral views of the cross-sections enabled the generation of a computer model of tubular bone with 3 cortices. An 8-hole plate with 8 screws was placed over the lateral cortex of the tibia on the model. After creating a transverse fracture in the exact centre of the plate, the whole model with bone-plate-screw was converted into a mathematical model (mesh). The results of the analysis were evaluated using the finite elements method. Results: The tensile values were found to be greatest on the 2nd holes and screws from the proximal and distal of the fracture line. In the evaluation of temperature changes, the plate-screw tensile values were determined as normal in a cold environment but were seen to be high compared to those of a hot environment. Conclusion: By finding the tensile values on plate-screw-bone with this method preoperatively, the most appropriate plate-screw to be used on the patient can be determined. In addition, as tensile force on the plate-screw increased with transfer from a hot environment to a cold one, it could be said that fractures are more likely to occur in a cold environment.
Anahtar Kelimeler
Tibia fracture bone model biomechanics analysis finite element method
Öz
Amaç: Sonlu Elemanlar Yöntemi ile hasta için en uygun implantın seçilebilmesi ve seçilen implant üzerinde ani ısı değişikliklerinin etkisinin saptanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Diafiz bölgesi 1 cm düzenli aralıklarla transvers olarak parçalara ayrıldıktan sonra ortaya çıkan kesitler, kemiğin önden ve yandan görünümleriyle bilgisayar ortamında birleştirilerek üç korteksi olan tübüler kemik modeli oluşturuldu. Model üzerinde 8 delikli plak ve 8 adet vida tibianın lateral korteksi üzerine oturacak şekilde yerleştirildi. Plağın tam ortasından transvers bir kırık oluşturulduktan sonra kemik-plak-vida ile oluşan tüm model, matematik model (örgü) haline getirildi. Analiz sonuçları sonlu elemanlar yöntemi kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Kırık hattına proksimaldeki ve distaldeki en yakın 2. delikte ve vida üzerinde gerilme değerinin en fazla olduğu bulundu. Isı farklarını değerlendirdiğimizde de soğuk ortamdaki plak-vida gerilme değerlerinin normal, ancak sıcak ortamdaki gerilme değerlerine göre yüksek olduğu görüldü. Sonuç: Bu yöntem ile cerrahi öncesi plak-vida-kemik üzerindeki gerilme değerleri bulunarak hastaya kullanılabilecek en uygun plak-vida belirlenebilir. Ayrıca sıcak ortamdan soğuk ortama geçtiğinde plak-vida üzerindeki gerilme kuvvetinde artış olduğundan kırılmaların soğuk ortamda daha fazla olduğu söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
Tibia kırığı kemik model biomekanik analiz sonlu elemanlar yöntemi
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA96JY32AS |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Eylül 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 |