Aim: Inflammatory benign lesions are the most common lesions of the nasal cavity and paranasal sinuses, while malignant lesions very rare. In this study, we aimed to review the frequency and distribution of lesions in the nasal cavity and paranasal sinuses with the literature.
Materials and Methods: Histopathological diagnosis and localization of lesions in nasal cavity and paranasal sinuses of 447 cases reported in our pathology unit between 2013 and 2018 were examined retrospectively in the Pathology Department of Kütahya Health Sciences University, Evliya Çelebi Education and Research Hospital.
Results: A total of 447 cases, 295 (65.99%) males and 152 (34.01%) females were included in the study (M/F = 1.94). The mean age of the cases included in the study was 43.54. Histopathologically, 6 (1.35) lesions were malignant and 441 (%98.65) were benign. Nasal polyps were the majority of the lesions (82.78%; 370 lesions). The other benign lesions: 30 (%6.72) sinonasal papilloma (24 inverted papilloma, 6 exophytic papilloma), 16 (%3.58) pyogenic granuloma, 11 (%2.46) mucocele, 3 (%0.68) fibroma, 2 (%0.45) nasoalveolar cyst, 1 (%0.22) giant epidermoid cyst, 1 (%0.22) hemangiopericytoma, 1 (%0.22) hemangioendothelioma, 1 (%0.22) angioleiomyoma, 1 (%0.22) respiratory epithelial adenomatoid hamartoma, 1 (%0.22) osteoma, 1 (%0.22) fibrous dysplasia, 1 (%0.22) fibroepithelial polyp and 1 (%0.22) hyperkeratotic actinic keratosis. Malignant lesions; 3 (%0.68) malignant melanoma, 2 (%0.45) squamous cell carcinoma and 1 (%0.22) adenoid cystic carcinoma were detected. Conclusion: Sinonasal lesions can be differentiated benign and malignant according to the histopathological examination. The lesions in this region are mostly benign and most of the lesions are nasal polyps. Sinonasal region malignancies are aggressive tumors, they are rarely seen.
Amaç: Nazal kavite ve paranazal sinüslerin başlıca lezyonlarını inflamatuvar özellikteki benign lezyonlar oluştururken, malign lezyonlar oldukça nadirdir. Bu çalışmada, literatür bilgileri eşliğinde, nazal kavite ve paranazal sinüslerde kitle oluşturan lezyonların sıklığının ve dağılımlarının gözden geçirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Kütahya Sağlık Bilimleri Üniversitesi Evliya Çelebi Eğitim Araştırma Hastanesi Patoloji birimimizde 2013-2018 yılları arasında raporlanan 447 olguya ait, nazal kavite ve paranazal sinüslerde görülen lezyonların histopatolojik tanıları ve yerleşimleri retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Çalışmaya 295’i (%65,99) erkek, 152’si (%34,01) kadın olmak üzere 447 olgu dâhil edildi (E/K=1,94). Çalışmaya dâhil edilen olguların yaş ortalaması 43,54 olarak belirlendi. Histopatolojik olarak, 6 (%1,35) lezyon malign, 441 (%98,65) lezyon benign olarak saptandı. Nazal polip lezyonların büyük kısmını oluşturmaktaydı (% 82,78; 370 lezyon). Diğer benign lezyonlar: 30 (%6,72) sinonazal papillom (24 inverted papillom, 6 ekzofitik papillom), 16 (%3,58) piyojenik granülom, 11 (%2,46) mukosel, 3 (%0,68) fibrom, 2 (%0,45) nazoalveolar kist, 1 (%0,22) dev epidermoid kist, 1 (%0,22) glomanjioperisitom, 1 (%0,22) hemanjioendotelyoma, 1 (%0,22) anjioleiomyom, 1 (%0,22) respiratuvar epitelyal adenomatoid hamartom, 1 (%0,22) osteom, 1 (%0,22) fibröz displazi, 1 (%0,22) fibroepitelyal polip ve 1 (%0,22) hiperkeratotik aktinik keratoz olarak belirlendi. Malign lezyonlar ise 3 (%0,68) malign melanom, 2 (%0,45) skuamöz hücreli karsinom ve 1 (%0,22) adenoid kistik karsinom olarak saptandı. Sonuç: Sinonazal bölge lezyonları histopatojik inceleme ile benign ve malign olarak ayırt edilebilmektedir. Bu bölgedeki lezyonlar çoğunlukla benign nitelikte olup, lezyonların büyük kısmını nazal polipler oluşturmaktadır. Sinonazal bölgedeki maligniteler ise agresif tümörler olup, nadir olarak görülmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 24 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |