Octreotide in addition to antibiotic treatment may prevent ultrafiltration failure in experimental peritonitis model
Abstract
Aim: Ultrafiltration (UF) failure is usually associated with peritoneal dialysis (PD) peritonitis. Octreotide (OCT) has antiproliferative effects on many cells. The present study aimed to investigate the effect of OCT on antibiotic treatment of peritonitis. Material and Methods: Forty non-uremic female rats, were divided into four groups receiving no treatment (Control, n=12); a peritonitis group which received 1.5ml suspension of E.Coli (107CFU/ml)(E.Coli, n=12); an antibiotic group which received 1.5ml suspension of E.Coli (107CFU/ml)+antibiotic (AB, cefazoline 50 mg/kg)(E.Coli+AB, n=8) and a OCT group which received E.Coli+AB+50µg/kg OCT intraperitoneally (E.Coli+AB+OCT, n=8). After six hours, a one-hour PET was performed with 3.86% glucose PD solution; and D1/D0 glucose, UF volume, dialysate cell count, dialysate protein and cytokines were determined. A bacteriological culture was performed for all dialysates. Results: E.Coli exposure causes peritonitis with an increase in permeability leading to UF failure. Antibiotic treatment partially preserves UF capacity. Peritonitis induced UF failure which was completely prevented by AB plus OCT treatment. Both treatments led to attenuation of UF failure by inhibiting local TGF b-1 production and decreasing dialysate cell count. Conclusion: In conclusion, adding OCT in dialysate, may help to prevent peritonitis induced UF failure and preserve peritoneal viability by inhibiting acute cytokines over-expression and cell infiltration during peritonitis. In the long-term, it can decrease peritoneal fibrosis.
Antibiyotik tedavisine ek olarak oktreotid uygulanması deneysel peritonit modelinde ultrafiltrasyon yetmezliğini engelleyebilir
Abstract
Amaç: Ultrafiltrasyon (UF) yetmezliği genellikle periton diyalizi (PD) peritonitine eşlik eder. Oktreotid (OCT) birçok hücrede anti-proliferatif etki gösterir. Bu çalışmayla peritonitlerde antibiyotik tedavisine ilaveten kullanılan OCT'nin etkinliğini araştırmayı amaçladık. Yöntem ve Gereç: Üremik-olmayan kırk dişi sıçan, “tedavisiz grup (Kontrol, n=12)”, “peritonit grup 1.5ml E.Coli (107CFU/ml)(E.Coli, n=12)”, “antibiyotik grubu (AB)(E.Coli+AB, sefazolin 50mg/kg n=8)” ve “OCT grup, E.Coli+AB+50µg/kg OCT periton içine (E.Coli+AB+OCT, n=8)” olmak üzere dört gruba ayrıldı. Altı saat sonra 3.86% glukoz içeren PD solüsyonu ile bir saatlik PET yapıldı. D1/D0 glukoz, UF volümü, diyalizat hücre sayımı, diyalizat proteini ve sitokinler ölçüldü. Tüm diyalizat örneklerden bakteriyolojik kültür yapıldı. Bulgular: E.Coli maruziyeti permeabilite artışı ile UF yetersizliğine yol açar. Antibiyotik tedavisi UF kapasitesini kısmen korur. Peritonite bağlı UF yetersizliği A.B+OCT tedavisi ile tümden engellenmiştir. Her iki tedavi, lokal TGF β-1 üretimini inhibe ederek ve diyalizat hücre sayısını azaltarak UF yetmezliğini azaltmıştır. Sonuç: Diyalizata OCT eklenmesi peritonit nedeniyle tetiklenen UF yetersizliğini engellemeye yardım edebilir, akut dönemde sitokinlerin aşırı ekspresyonunu ve peritonit sırasındaki hücre infiltrasyonunu inhibe ederek periton canlılığını korur. Uzun vadede periton fibrozunu azaltabilir.
Details
| Other ID | JA65JY63EE |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | September 1, 2011 |
| Submission Date | September 1, 2011 |
| Published in Issue | Year 2011Volume: 50 Issue: 3 |