Amaç: Femur boyun kırıklarında kırık konfigürasyonu ile instabilite arasında ilişki görülmekte iken kırık lokalizasyonu ile instabilite arasındaki ilişki literatürde yer bulmamıştır. Çalışmamız femur boyun kırıklarında, kırığın femur boyun lokalizasyonu ile instabilite arasındaki ilişkiyi araştırdı. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 12 adet kompozit sentetik proksimal femur modeline üç farklı lokalizasyondan osteotomi yapıldı. Osteotomi lokalizasyonu; transservikal yerleşim (Grup 2), transservikal yerleşimin 5 mm proksimali (Grup 1=Subkapital), transservikal yerleşimin 5 mm distali (Grup 3=Bazoservikal) olmak üzere üç ayrı lokalizasyondan planlandı. Her femur modeli için Pauwels tip II osteotomi ve iki kanüllü vida ile tespit uygulanarak femur modelleri standardize edildi. Gruplara aksiyel yönde stres (kompresyon) uygulanarak stabilite, biyomekanik parametreler ile incelendi.
Bulgular: Stres/strain eğrileri gruplar içinde paralellik gösterdi (p>0,05). Gruplar arası değerlendirmede stres/strain eğrileri Grup 1’de yüksek gözlenirken, Grup 2 ve Grup 3’te eğrilerde paralel gözlendi. Sentetik kemik modellerinde strain değeri 4 olduğunda basınç ölçümleri; Grup 1’de 500±40 N/mm2, Grup 2’de 370±36 N/mm2, Grup 3’te 380±32 N/mm2 (p=0,000), strain değeri 6 olduğunda basınç ölçümleri; Grup 1’de 700±48 N/mm2, Grup 2’de 520±50 N/mm2, Grup 3’te 510±53 N/mm2 olarak ölçüldü (p=0,000). Grup 1 daha stabil gözlenirken, Grup 2 ile Grup 3 arasında fark gözlenmedi.
Sonuç: Femur boyun kırığı biyomekanik çalışmamızda transservikal ve bazoservikal bölge lokalizasyonlarında benzer stabilite gözlenirken, en proksimaldeki, subkapital bölge kırığının daha stabil olduğu gözlendi.
Aim: Fracture configuration is associated with instability in femoral neck fractures but the effect of fracture localization on stability has not been reported in the literature. This study researched the relationship between femoral neck localization and instability in femoral neck fractures. Materials and Methods: In this study, osteotomy was performed on 12 composite synthetic proximal femur models from 3 different locations. Osteotomy location; transcervical location (Group 2), 5 mm proximal of the transcervical location (Group 1=Subcapital), 5 mm distal of the transcervical location (Group 3=Basicervical). Each femur model was standardized by Pauwels Type II osteotomy and fixation with 2 cannulated screws. Stability was tested biomechanically by applying hydraulic press to the groups.
Results: Stress/strain curves were parallel in the groups (p>0.05). While the stress/strain curves between the groups were high in Group 1, the curves in Group 2 and Group 3 were observed parallel. In synthetic bone models, the pressures measurements at strain level 4 were 500±40 N/mm2 in Group 1, 370±36 N/mm2 in Group 2 and 380±32 N/mm2 in Group 3 (p = 0.000). At strain level 6 the values were 700±48 N/mm2 in Group 1.520±50 N/mm2 in Group 2.510±53 N/mm2 in Group 3 (p = 0.000). While Group 1 was more stable, there was no difference between Group 2 and Group 3. Conclusion: In our biomechanical study of femoral neck fracture, similar stability was observed in the transcervical and basicervical localization, whereas proximal sub-capital fractures were more stable.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2020 |
Submission Date | August 3, 2019 |
Published in Issue | Year 2020Volume: 59 Issue: 3 |