Amaç: Sarkopeni; yaşam kalitesini düşüren, fonksiyonel bağımlılığı, mortaliteyi ve hastaneye yatış oranını artıran bir geriatrik sendromdur. Bu çalışma, Muş ilinde toplumda yaşayan 65 yaş ve üzeri yetişkinlerde sarkopeni prevalansını değerlendirmeyi ve yaşam kalitesi üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, Muş ilinde toplumda yaşayan toplam 371 katılımcıyla görüşüldü. Çalışmaya katılan yaşlı yetişkinlerin 186’sı Muş ilinin kırsal kesiminden, 185’i il merkezinde yaşamaktaydı. Veriler, katılımcıların evlerinde deneyimli araştırmacılar tarafından yüz yüze görüşme tekniğiyle toplanmıştır. Katılımcılarda sarkopeni varlığı, sosyo-demografik özellikler (yaş, cinsiyet, yaşadığı yer), kronik hastalık varlığı, polifarmasi, vücut kitle indeksi ve SF-36 yaşam kalitesi ölçeği ile yaşam kalitesi değerlendirilmiştir. Sarkopeniyi tanımlamak için yürüyüş hızı, el kavrama gücü ve baldır çevresine göre kas kütlesi belirlenmiştir.
Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 72,3 ± 6,8 yıl (65-100) ve %46,1'i kadındı. Kırsal alanda yaşayan yaşlı yetişkinlerde sarkopeni prevalansı %11,8 iken, şehir merkezinde yaşayanlarda %21,6 idi (p = 0,012). Erkek katılımcılardan sarkopenik olanlar, sarkopenik olmayanlara göre daha yaşlı, daha zayıf, hipertansif ve daha düşük baldır çevresi, yürüme hızı ve kavrama gücüne sahipti (sırasıyla, p <0,0001, p <0,0001, p = 0,005, p <0,0001, p = 0,001, p <0,0001). Sarkopenik bireyler ile sarkopenik olmayan bireyler arasında fiziksel işlev, fiziksel rol zayıflığı ve duygusal rol zayıflığı açısından anlamlı farklılıklar saptandı (sırasıyla, p = 0,021, p = 0,006 ve p = 0,009).
Sonuç: Sarkopeni, özellikle şehir merkezinde yaşayan yaşlı yetişkinler arasında daha sık görülmüştür ve sarkopeni varlığının yaşam kalitesi üzerinde olumsuz etkileri vardır.
Aim: Sarcopenia as a geriatric syndrome decreases quality of life and increases functional dependency, hospitalization and mortality. The aim of this study is to investigate the prevalence of sarcopenia among community-dwelling people aged 65 years and older in Muş province and to examine its effects on quality of life.
Materials and Methods: In this study we have interviewed 371 community-dwelling older adults. A total of 186 older adults from the rural area and 185 older adults from Muş city center were enrolled in the study. Data was collected through face-to-face interviews conducted in the participants’ homes by trained researchers. The presence of sarcopenia, socio-demographic characteristics (place of residence, gender, age), presence of chronic diseases, polypharmacy, body mass index, and quality of life with Short Form-36 were determined. Muscle mass, handgrip strength and gait speed were determined for defining sarcopenia.
Results: The mean age of participants was 72.3 ± 6.8 years (65-100) and 46.1% of them were females. The prevalence of sarcopenia was 11.8% among older people residing in the rural area whereas the prevalence was 21.6% among older individuals living in the city center (p = 0.012).
Sarcopenic patients were older, more underweight, hypertensive, and had lower calf circumference, gait speed, and grip strength in males than non-sarcopenic patients (p <0.0001, p <0.0001, p = 0.005, p <0.0001, p = 0.001, p <0.0001, respectively). There were important distinction between sarcopenic individuals and non-sarcopenic individuals in terms of physical function, physical role weakness and emotional role weakness (p = 0.021, p = 0.006 and p = 0.009, respectively).
Conclusion: Sarcopenia is very common among older adults, especially in the city center, and the presence of sarcopenia has detrimental effects on the quality of life.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 19 Nisan 2021 |
Gönderilme Tarihi | 18 Ocak 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021Cilt: 60 Özel Sayı: 1 (Geriatri) |