Aim: Disability calculations are an important issue in Forensic Medicine applications and studies are frequently conducted on the problems arising from the application and calculation differences in the The difference in the points of view in the evaluation of the injury in the tables attached to the regulations may lead to different results in similar malfunctions, and situations where the evaluation of some cases is insufficient. In our study, it was aimed to evaluate the trauma-induced vertebral fracture cases, which cause conflicting interpretations and have more than one model or no equivalent in the calculations in the relevant regulations, and to discuss and develop the regulations used in the assessment of disability rate.
Materials and Methods: In our study, frequency and significance analyzes were recorded by recording the sociodemographic data of 75 cases with a disability report due to vertebral fracture between 01.05.2021 and 01.05.2022, information about the event, injured vertebral region and part, treatment applied, disability rates according to various regulations used in the evaluation. has been made.
Results: While conservative treatment was applied in 84% of the cases, surgical treatment was preferred in 16%. The mean rate of decrease in earning power in the profession of the cases was found to be 9.2±15.1, the disability rate according to injury model was 11.4±6.7, and 9.6±7.4 according to the range of motion model. The mechanism of injury was found to be in-vehicle traffic accident in the majority of patients with corpus fractures (p=0.013). Only in cases with corpus fracture, the disability rate calculated according to injury model was found to be higher than the disability rate calculated according to the range of motion model (p=0.021). The rate of decrease in occupational earning power and disability rates calculated according to both models were found to be higher in cases in which surgical treatment was chosen compared to those in whom conservative treatment was chosen (p=0.001, p=0.022 and p=0.001, respectively).
Conclusion: The rates that vary according to the method used in the calculation of disability due to spinal injuries usually cause more than one report to be issued about people due to objections, thus prolonging the legal process and increasing victimization. For this reason, we think that changes should be made in all three regulations or a single comprehensive regulation should be studied in order to prevent unjust gains or losses in such traumas and to prevent the legal process from prolonging.
Amaç: Maluliyet hesaplamaları Adli Tıp uygulamalarında önemli bir yer tutan ve maluliyet hesaplamasında kullanılan cetvellerindeki uygulama ve hesaplama farklarından doğan sorunlarla ilgili çalışmaların sıkça yapıldığı bir konudur. Yönetmeliklerin ekinde bulunan cetvellerin yaralanmanın değerlendirmesindeki bakış açılarının farklılığı, benzer arızalarda farklı sonuçlar ortaya çıkabilmesine, bazı olguların değerlendirmesinde yetersiz kaldığı durumlara neden olabilmektedir. Çalışmamızda çelişkili yorumlara neden olan ve ilgili yönetmeliklerdeki hesaplamalarda birden çok modeli bulunan ya da hiç karşılığı olmayabilen travmaya bağlı vertebra (omurga) kırığı olgularının değerlendirilmesi, maluliyet oranı değerlendirmesinde kullanılmakta olan yönetmelik maddelerinin tartışılması ve geliştirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 01.05.2021-01.05.2022 tarihleri arasında vertebra kırığı nedeniyle maluliyet raporu düzenlenmiş 75 olgunun sosyodemografik verileri, olaya ilişkin bilgileri, yaralanan vertebra bölgesi ve kısmı, uygulanan tedavi, değerlendirmede kullanılan çeşitli yönetmeliklere göre maluliyet oranları kaydedilerek frekans ve anlamlılık analizleri yapılmıştır.
Bulgular: Olguların %84’ünde konservatif tedavi uygulanmışken %16’sında cerrahi tedavi tercih edilmiştir. Olguların meslekte kazanma gücünde azalma oranı ortalama 9,2±15,1, yaralanma modeline göre engellilik oranı 11,4±6,7, eklem hareket açıklığı modeline göre ise 9,6±7,4 olarak bulunmuştur. Korpus (gövde) kırığı olanların çoğunluğunda yaralanma mekanizması araç içi trafik kazası olarak bulunmuştur (p=0,013). Yalnızca korpus kırığı olan olgularda yaralanma modeline göre hesaplanan engellilik oranı eklem hareket açıklığı modeline göre hesaplanan engellilik oranından yüksek bulunmuştur (p=0,021). Cerrahi tedavi seçilen olgularda meslekte kazanma gücünde azalma oranı ve her iki modele göre hesaplanan engellilik oranları konservatif tedavi seçilenlere göre yüksek bulunmuştur (sırasıyla p=0,001, p=0,022 ve p=0,001).
Sonuç: Vertebra yaralanmalarına bağlı maluliyet hesaplamalarında kullanılan yönteme göre değişen oranlar, itirazlar nedeniyle genellikle kişiler hakkında birden çok rapor düzenlenmesine, dolayısıyla hukuki sürecin uzamasına ve mağduriyetin artmasına neden olmaktadır. Bu sebeple bu tür travmalarda haksız kazanç ya da kayıpların önlenmesi ve hukuki sürecin uzamaması için her üç yönetmelikte de değişiklikler yapılması ya da kapsamlı tek bir yönetmelik üzerinde çalışılması gerektiğini düşünmekteyiz.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Adli Tıp |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Eylül 2023 |
Gönderilme Tarihi | 6 Şubat 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023Cilt: 62 Sayı: 3 |