Aim: Covid 19 pandemic caused significant changes in social life directly and indirectly. In this study, out-of-hospital cardiac arrest (OHCA) cases, which have an important role in emergency medical services, were evaluated. It was aimed to investigate whether demographic, etiological factors and emergency health care outcomes differ from the pre-pandemic period.
Materials and Methods: Patients who admitted to the Emergency Department between March 11 and June 01 of 2017, 2018, 2019 and 2020 for the reason of OHCA were evaluated retrospectively. Two groups were formed as pandemic period and normal period. Demographic and clinical characteristics of the groups were compared.
Results: Totally 263 patients were included, 25.1% (n: 66) in 2017, 27.0% (n:71) in 2018, 25.5% (n: 67) in 2019, and 22.4% (n: 59) in 2020 respectively. We find significant difference between the groups in terms of age (p:0.010). The prevalence of OHCA patients under <65 years was higher in 2020 when compared with other years (57.6% vs 33.3%, p:0.003). Comorbidities were similar between groups. During the pandemic period, the frequency of basic life support at the scene was higher than other periods (p: 0.033). OHCA patients were transported to the ED more frequently with ambulance during the pandemic period (p: 0.048). The return of spontaneous circulation rates was less during the pandemic period (22% vs 37.3%, p:0.030). The first contact time between the healthcare professionals and patients was shorter in the pandemic period (p: 0.034).
Conclusions: There was no difference in the frequency of OHCA between pandemic and non-pandemic period. Emergency medical system service was same between two groups. Decrease in the average age of OHCA patients in pandemic period should be investigated with well-designed studies.
Amaç: Covid 19 pandemisi direkt ve indirekt olarak sosyal hayatta önemli değişiklikler oluşturdu. Bu çalışmada acil sağlık hizmetleri açısından önemli bir yer tutan hastane dışı kardiyak arrest (HDKA) vakaları değerlendirildi. Pandemi öncesi dönem ile; demografik, etiyolojik ve acil sağlık hizmetlerinin sunumu açısından herhangi bir farklılık olup olmadığının araştırılması amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Acil Servis’e HDKA nedeni ile 2017, 2018, 2019 ve 2020 yıllarının 11 Mart – 01 Haziran tarihleri arasında başvuran hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Pandemi dönemi ve pandemi öncesi dönem olarak iki grup oluşturuldu. Demografik ve klinik özellikler karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışma popülasyonunu 263 hasta oluşturdu. Hastaların %22,4’ünün (n: 59) 2020, %25,5’inin (n:67) 2019, %27,0’inin (n:71) 2018, %25,1’inin (n:66) 2017 yılında başvuruda bulunduğu belirlendi. Altmış beş yaş altı HDKA sıklığının 2020 yılında (%57,6) diğer yıllara göre (%33,3) daha fazla olduğu gözlendi (p:0.003). Eşlik eden komorbidite durumu gruplar arasında benzer bulundu. Pandemi döneminde olay yerinde temel yaşam desteği (TYD) uygulama sıklığının diğer dönemlere göre daha fazla olduğu belirlendi (p:0.033). Pandemi döneminde hastaların acil servise daha sık 112 ile getirildiği saptandı (p:0.048). Spontan dolaşımın geri dönüşü (SDGD)’nin pandemi döneminde daha az olduğu gözlendi (%22- %37,3, p:0.030). Sağlık çalışanı ile hastaların ilk temas süresinin pandemi döneminde daha kısa olduğu belirlendi (p:0.034).
Sonuç: HDKA vakalarının sıklığında pandemi ve pandemi öncesi arasında değişiklik gözlenmedi. Acil tıbbi hizmet iki grup arasında benzerdi. Pandemi döneminde HDKA hastalarının yaş ortalamasındaki düşüş iyi tasarlanmış çalışmalarla araştırılmalıdır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2021 |
Submission Date | January 18, 2021 |
Published in Issue | Year 2021Volume: 60 Issue: 2 |