Amaç: Bu çalışmanın amacı, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Adli Kurulumuza sevk edilen velayet olgularının demografik ve klinik özelliklerinin incelenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Anabilim Dalı’na Ocak 2011-Aralık 2021 tarihleri arasında velayet nedeniyle yönlendirilen 77 olgunun dosya bilgileri geriye dönük incelenmiştir. Olguların sosyodemografik özellikleri, aile yapıları, adli heyet raporları değerlendirilmiştir.
Bulgular: Olguların %62,3’ü (n= 48) kızdır.Yaş ortalamaları 9.09 ±3.79 ‘tur. Olguların %26’sının (n=20) , annelerin %13,6’sı (n= 9), babaların %12,1’i (n= 8) en az bir psikiyatrik tanısı mevcuttur. Olguların % 72,7 ‘sinin velayet , %27,3 ‘ünün kişisel ilişki düzenlenmesi açısından değerlendirilmesi istenmiştir. Boşanma davalarının %27,3’ünün halen sürmekte olduğu, çocukların velayetinin / geçici velayetinin çoğunlukla (%92,2) annelerde olduğu ve olguların büyük çoğunluğunun ( %84,4) anne ile birlikte yaşadığı belirlenmiştir. Rapor sonuçlarına göre velayetin çoğunlukla (%64,3) anneye verilmesi, dört (%7,1) olguda tekrar değerlendirmenin uygun olacağı kanaatine varıldığı görülmüştür.
Sonuç: Velayet ve kişisel ilişki kararı, çocuğun yüksek yararı gözetilerek dikkatli bir değerlendirmeyi gerektirir. Boşanma sürecinde çocukların özel ihtiyaçlarının fark edilmesi sonraki yaşamlarında olumsuz sonuçların önlenmesi için önemlidir. Bu nedenle farklı meslek gruplarının objektif ve bilimsel ölçütlere göre, işbirliği içerisinde değerlendirme yapması oldukça önemlidir.
Objective: The aim of this study is to determine the demographic and clinical features of child custody cases referred for forensic examination to our child and adolescent psychiatry outpatient clinic.
Method: File informations of 77 cases who referred to Ege University, Child and Adolescent Psychiatry Department between January 2011 and December 2021 were reviewed retrospectively. Their sociodemographic features, family structures and forensic reports were evaluated.
Results: 62.3% (n= 48) of the cases were female. The mean age was 9.09 ±3.79 years. 26% of the cases (n=20), 13.6% of the mothers (n= 9) and 12.1% of the fathers (n= 8) had at least one psychiatric diagnosis. 72.7% of the cases were asked to be evaluated in terms of custody and 27.3% in terms of personal relationship arrangement. It was determined that 27.3% of the divorce cases are still ongoing, the custody / temporary custody of the children is mostly (92.2%) of the mothers, and the majority of the cases (84.4%) live with the mother. According to the results of the report, it was concluded that custody was mostly (64.3%) given to the mother, re-evaluation would be appropriate in four (7.1%) cases.
Conclusion: The custody and personal relationship decision requires careful consideration, taking into account the best interests of the child. Recognizing the special needs of children during the divorce process is important to prevent negative consequences in their later lives. For this reason, it is very important for different professional groups to evaluate in cooperation according to objective and scientific criteria.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 10, 2024 |
Submission Date | March 13, 2023 |
Published in Issue | Year 2024Volume: 63 Issue: 2 |