Amaç: Pandemi sürecinde gerek iletişim gerek bilgilenme amacı ile sosyal medya maruziyeti artmıştır. Bu çalışmanın amacı koronavirüs anksiyetesi ile sosyal medya bağımlılığı arasındaki ilişkiyi saptamaktır.
Gereç ve Yöntem: Tek merkezli, kesitsel tipte olan araştırmaya Gaziosmanpaşa Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği Polikliniği’ne 15 Eylül 2020- 15 Ekim 2020 tarihleri arasında başvuran 297 hasta alındı. Katılımcılara Koronavirüs Anksiyete Ölçeği (KAÖ) kısa formu, Hasta Sağlık Anketi-9 (PHQ-9), Bergen Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği (BSMBÖ) uygulandı. Elde edilen verilerin istatistiksel analizleri için IBM SPSS Statistics 22 (IBM SPSS, Türkiye) programı kullanıldı. Anlamlılık p≤0,05 düzeyinde değerlendirildi.
Bulgular: Ortalama yaşı 37,30±13,86 yıl ve %66 ‘ı (n:196) kadın, %34’ü (n:101) erkek olan 297 hastanın %11,8’inde (n= 35) koronavirus anksiyetesi, %23,2’sinde (n= 69) olası depresyon ve %9,1’inde (n= 27) sosyal medya bağımlılığı izlenmiştir. KAÖ puanı ortalaması 3,06±3,71, PHQ-9 puanı ortalaması 5,13±5,87, BSMBÖ puanı ortalaması 11,15±4,99 saptanmıştır. PHQ-9 puanının sırasıyla KAÖ (p= 0,043; r= 0,118) ve BSMBÖ (p= 0,004; r= 0,166) puanı arttıkça arttığı gözlenmiştir. KAÖ ile BSMBÖ puanları arasında anlamlı bir ilişki gözlenmemiştir (p= 0,525; r= -0,037). Düşük eğitim düzeyinin (ilkokul / ortaokul) KAÖ puanı üzerine 2,7 kat risk arttırıcı (OR= 2,691; C.I.= 1,300-5,571; p= 0,008) etkisi olduğu bulunmuştur.
Sonuç: Koronavirus anksiyetesi görülenlerle görülmeyenlerin sosyal medya bağımlılık sıklığının benzer olması, medya kaynaklı artan bilgi maruziyetinde korkulduğu gibi koronavirus anksiyetesinin artmayabileceğini, eğitim düzeyinin asıl risk faktörü olduğunu göstermiştir.
Aim: During the pandemic process, social media exposure has increased for both communication and information purposes. The aim of this study is to determine the relationship between coronavirus anxiety and social media addiction.
Materials and Methods: In this single-center, cross-sectional search, 297 patients who applied to Gaziosmanpaşa Training and Research Hospital Family Medicine Outpatient Clinic between September 15, 2020, and October 15, 2020 were included.
The short form of the Coronavirus Anxiety Scale (CAS), the Patient Health Questionnaire-9 (PHQ-9), and the Bergen Social Media Addiction Scale (BSMAS) were administered to the participants. IBM SPSS Statistics 22 (IBM SPSS, Turkey) program was used for statistical analysis of the obtained data. Significance was evaluated at the p≤0.05 level.
Results: Of 297 patients with a mean age of 37.30±13.86 years old, 66% of cases was (n=196) female, 34% was (n=101) male. 11.8% (n= 35) of cases had coronavirus anxiety, 23.2% (n= 69) had probable depression and 9.1% (n= 27) had social media addiction. The mean CAS score was 3.06±3.71, the mean PHQ-9 score was 5.13±5.87, and the mean BSMAS score was 11.15±4.99. It was observed that the PHQ-9 score increased as the CSA (p= 0.043; r=0.118) and BSMAS (p= 0.004; r= 0.166) scores increased. No significant correlation was observed between CSA and BSMAS scores (p= 0.525; r=-0.037). It was found that low education level (primary school/secondary school) had a 2.7 times increasing effect (OR= 2.691; C.I.= 1.300-5.571; p= 0.008) on the CSA score.
Conclusion: The fact that the frequency of social media addiction is similar between those who have coronavirus anxiety and those who are not, has shown that coronavirus anxiety may not increase as feared in the increased exposure to information from the social media. Education level is the main risk factor.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 12 Eylül 2022 |
Gönderilme Tarihi | 7 Eylül 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022Cilt: 61 Sayı: 3 |