Aim: The aim of this study is to investigate the compatibility of the pre-diagnosis of the patients referred to the electrophysiology laboratory and the electrophysiological diagnosis revealed after electroneuromyography examination.
Materials and Methods: This retrospective study included 1314 patients who applied to the electrophysiology laboratory in 2019 and underwent electroneuromyography. The patient's age, gender, the clinic at which the pre-diagnosis was made, the clinical pre-diagnosis, the diagnosis obtained as a result of the electrophysiological examination, the pre-diagnosis, the consistency of the diagnosis obtained after the electrophysiological examination were obtained from the records
Results: A total of 1314 patients, 784 (59.7%) females and 530 (40.3%) males, were included in the study. According to the electroneuromyography results, 61.4% (n=807) of the patients were evaluated as normal. While 34.9% (n=458) of the patients were found to be compatible with pre-diagnoses, electroneuromyography diagnoses were found to be compatible, while in 3.7% (n=49) of the patients, pathological electrophysiological diagnoses were made different from the pre-diagnoses. Considering the consistency rates between pre-diagnoses and electroneuromyography diagnoses, the rates of concordance with the pre-diagnoses of poliomyelitis, peripheral nerve damage and cranial neuropathy were significantly higher than other pre-diagnoses. Diagnostic compliance of the male gender was found to be significantly higher than the female gender. It was observed that as age increased, compliance with diagnosis increased in correlation with age.
Conclusion: Electroneuromyography is used not only for diagnosis but also for differential diagnosis and exclusion of pre-diagnosis. Performing a detailed neurological examination before the examination and informing the practitioner may reduce some unnecessary procedures
Electroneuromyography peripheral nerve electrophysiological diagnosis polyneuropathy entrapment neuropathy diagnosis compliance
Amaç: Bu çalışmanın amacı elektrofizyoloji laboratuvarına yönlendirilen hastaların ön tanısı ile elektronöromiyografi incelemesi sonrası ortaya konulan elektrofizyolojik tanı uyumunun araştırılmasıdır.
Gereç ve Yöntem: Retrospektif dizayn edilen bu çalışmaya elektrofizyoloji laboratuvarına 2019 yılı içinde başvuran ve elektronöromiyografi incelemesi yapılan 1314 hasta dahil edildi. Hastalara ait yaş, cinsiyet gibi sosyodemografik özellikler, ön tanı, ön tanının yapıldığı klinik, elektrofizyolojik inceleme sonucunda elde edilen tanı, ön tanı ile elektrofizyolojik inceleme sonrasında elde edilen tanının tutarlılığı gibi veriler medikal kayıtlardan elde edildi.
Bulgular: Çalışmaya 784’ü (%59,7) kadın, 530’u (%40,3) erkek toplam 1314 hasta dahil edildi. Elektronöromiyografi sonuçlarına göre hastaların %61,4’inin (n=807) incelemesi normal olarak değerlendirildi. Hastaların %34,9’inde (n=458) ön tanılarla elektronöromiyografi tanıları uyumlu bulunurken, %3,7’ne (n=49) ise ön tanılardan farklı patolojik elektrofizyolojik tanılar konuldu. Ön tanılarla elektronöromiyografi tanıları arasında uyum oranlarına bakıldığında poliomyelit, periferik sinir hasarı ve kranial nöropati ön tanılarının tanısı ile uyum oranları diğer ön tanılardan anlamlı derecede yüksekti. Erkek cinsiyetin tanı uyumu kadın cinsiyete oranla anlamlı derecede yüksek saptandı. Yaş arttıkça tanı uyumunun yaşla korele olarak arttığı görüldü.
Sonuç: Elektronöromiyografi sadece tanı koymada değil ayırıcı tanı yapma ve ön tanıyı dışlama konusunda da kullanılmaktadır. Tetkik öncesinde ayrıntılı nörolojik muayene yapılması ve uygulayıcı hekimin bilgilendirilmesi gereksiz bazı işlemleri azaltabilir
Elektronöromiyografi periferik sinir elektrofizyolojik tanı polinöropati tuzak nöropati tanı uyumu
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | September 13, 2021 |
Submission Date | October 23, 2020 |
Published in Issue | Year 2021Volume: 60 Issue: 3 |