Abstract
Aim: Colorectal Cancers (CRC) are the most common tumors of the gastrointestinal tract. Almost all of the CRC is adenocarcinoma and other malignant lesions of the gastrointestinal tract holds approximately 2% of the whole. In the instutes where have higher numbers of surgical procedures, probability of seeing non-adenocarcinoma patients more possible than other institues. Material and Methods: In this article, 495 patients' datas who were operated with estimated CRC between 2003-2006 were evaluated retrospectively and 21 patients' datas with non-adenocarcinoma diagnosis were reviewed. Results: In the recent years, colonic lesions gets relatively more identified with gradually increasing availability of endoscopic procedures and radiological examinations. Conclusion: Suspicious findings and advanced age makes the clinician to think the diagnosis of malignancies in the first places. In the setting of diagnostic procedures fail to identify the primary pathology the overwhelming weight of surgical intervention decision is on the shoulders of the clinician and surgical resection is sometimes inevitable.
Keywords
Abstract
Amaç: Kolorektal kanserler (KRK) gastrointestinal sistemin en çok rastlanan tümörleridir. KRK tamamına yakını adenokarsinom olup görülen tüm diğer malign lezyonlar yaklaşık %2 gibi bir oran teşkil etmektedir. Ameliyat sayısı yüksek olan merkezlerde adenokarsinom dışı patolojilerle karşılaşma ihtimali daha da artmaktadır. Yöntem ve Gereç: Kliniğimizde 2003-2006 yıllarında kolorektal karsinom ön tanısı ile opere ettiğimiz 495 hastanın verileri retrospektif olarak değerlendirilip adenokarsinom dışı patolojileri olan 21 hastanın verileri değerlendirildi. Bulgular: Endoskopik ve radyolojik incelemelerin kullanımının giderek artmasıyla son yıllarda kolonda yerleşmiş lezyonların tanımlanmasında ve oranlarında göreceli olarak artış sözkonusudur. Sonuç: Hastalarda mevcut olan şüpheli bulgular ve özellikle ileri yaş klinisyeni ilk planda malignite olasılığına yönlendirmektedir. Yardımcı tanı yöntemlerinin de primer patolojiyi tanımlamakta yetersiz kaldığı bu gibi durumlarda cerrahi tedavi kararının yükü sadece klinisyenin üzerine kalmakta ve cerrahi rezeksiyon kaçınılmaz olmaktadır.
Keywords
Details
| Other ID | JA47GY35BZ |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2009 |
| Submission Date | June 1, 2009 |
| Published in Issue | Year 2009Volume: 48 Issue: 2 |