Amaç: Çalışmanın amacı,
Türkiye’de halen çalışmakta olan ortopedi ve travmatoloji uzmanları ve
asistanlarının, kompartman sendromuna yönelik güncel yaklaşım ve algılarının
ortaya konmasıdır.
Gereç ve Yöntem: Çalışma icin tasarlanmış anket ile, bilinci açık veya kapalı hastada
tanı, kompartman sendromunun klinik bulguları, kompartman basıncı ölçümü, fasiyotomi
icin uygun müdahale süresi ve tekniği değerlendirildi.
Bulgular: Bu değerlendirmede, en önemli (%74) ve en erken (%82,2) oluşabilecek
semptomun ağrı olduğu görüşü hakimdir. Tanısal yaklaşımda, %59,6 aşırı ağrı ve
pasif germe ile aşırı ağrıyı tanı icin yeterli görmektedir. Bilinci kapalı
hastalarda, %22,6 kompartman basıncını her hastada ölçülmesi gerektiğini ve
birinci yüksek sonuçta acil fasiyotomi endikasyonunu uygun görmektedir. Öte
yandan, %59,6 kompartman basıncı ölçmeksizin klinik şüphenin acil fasiyotomi
icin yeterli bir endikasyon olduğu görüşündedir. %89,7 kompartman sendromu
şüphesinde basınç ölçmeye gerek duymamaktadır. %55,5 manuel kompartman ölçüm
düzeneğini hiç görmemiş ve %25,3 düzeneği kurabilecek bilgiye sahip olduğunu
ifade etmektedir.
Sonuç: Türkiye’de kompartman
sendromu yönetiminde tartışmalı yaklaşımlar olduğu gözlenmekle beraber, klinik
yaklaşım rehberlerinin hazırlanması, en uygun yaklaşımın oluşması, değişken
yaklaşımların ve komplikasyon insidanslarının azaltılması için fayda
sağlayacaktır.
Aim: The
aim is to conduct a survey of currently practising orthopedics and traumatology
surgeons and residents in Turkey regarding their current practice and
perceptions on compartment syndrome management.
Materials and Methods: A structured survey was developed for the study. Diagnosis in alert and
unconscious patients, clinical signs of the condition, compartment pressure
measurement, optimal time frame and technique for performing a fasciotomy, and
preventive measures in patients with limb injuries were assessed.
Results: Due to the evaluation, most
significant and earliest symptom thought to be pain in 74% and 82.2%
respectively. In diagnostic approach of conscious patients, 59.6% find intense
pain and intense pain with passive stretching sufficient for diagnosis. In
unconscious patients, 22.6% measure intracompartment pressure in every patient
and if high in first measurement, indicates emergent fasciotomy, whereas 59.5%
apply emergent fasciotomy in clinical suspicion without measuring
intracompartment pressure. 89.7% don’t use pressure gauge in case of a
compartment syndrome suspicion. 55.5% have not seen manually constructed
mechanism before. 25.3% participants have sufficient knowledge to construct the
mechanism.
Conclusion: There are controversies in the management of compartment syndrome in
Turkey, development of clinical practice guidelines may encourage best
practice, reduce variations and reduce the incidence of complications.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | March 14, 2019 |
Submission Date | September 25, 2018 |
Published in Issue | Year 2019Volume: 58 Issue: 1 |