Abstract
Introduction: The aim of this study is to investigate emotional and behavioral problems of the children and adolescents who live in an institutional setting and to determine the association between the emotional-behavioral problems and socio-demographic data such as their age at which they are referred to the institution and the length of the period they spend in the institution. Materials and methods: The study was conducted on 67 teenagers (13-18 years of age) who resided at “Turkish Department of Social Affairs İzmir Buca Girl's Orphanage” in 2001. The officials responsible for the groups filled in socio-demographic data forms for these teenagers and Child Behavior Check List-CBCL for the 4-18 age group. Results: There was a negative correlation between the age and CBCL scores. As the age increases, anxious-depressed (p=0.02), aggressive behaviors (p=0.01), internalizing behaviors (p=0.01) and externalizing behaviors (p=0.01) and total behavior problem (p=0.015) scores decrease. Anxious-depressed behavior rate was significantly lower in those who had further education (p=0,032). Attention problems (p=0,036) and delinquent behavior (p=0,012) scores of the children who had been successful in their education were also significantly lower. Those who had no close relatives involved in their care had more withdrawal (p=0.05). The children whose siblings resided in the institution also had more withdrawal (p=0.014). Conclusion: Age, higher education level, school achievement, familial support and siblings resided in the institution cause emotional-behavioral problems to appear less in our population.
Abstract
Giriş: Kurum bakımında kalan çocuk ve gençlerde, kurum öncesi yaşamlarından, kuruma geliş yaşlarından ve kalış sürelerinden kaynaklanabilecek pek çok duygusal ve davranışsal sorun olabilir. Bu çalışmadaki amacımız risk altındaki bu gençlerin ruhsal belirti dağılımını araştırmak ve bunların sosyodemografik verilerle ilişkilerini saptamaktır. Yöntem: Çalışmamız Sosyal Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumu İzmir Buca Kız Yetiştirme Yurdunda kalan 67 genç üzerinde gerçekleştirilmiştir. Yurtta çalışan grup sorumlusu görevlilerden gençlerin sosyodemografik veri formu ve 4-18 Yaş Çocuk ve Gençler için Davranış Değerlendirme Ölçeğini doldurmaları istenmiştir. Veriler SPSS 10.0 paket programı ve Piarson korelasyon, ANNOVA ve T testi ile değerlendirilmiştir. Sonuçlar: Yaş ile anksiyete-depresyon, agresyon ve toplam dışa yönelim ve toplam sorun puanı arasında negatif kore-lasyon saptanmıştır. Yaş ilerledikçe anksiyete depresyon (p=0,02), agresyon (p=0,01), içe yönelim (p=0,02), dışa yönelim (p=0,01), ve toplam sorun (p=0,015), puanları azalmaktadır. Eğitim düzeyi yüksek olanlarda anksiyete-depresyon puanları anlamlı derecede düşük bulunmuştur (p=0,032). Eğitim sürecinde başarılı olanların dikkat sorunları (p=0,036) ve suça yatkınlık (p=0,012) puanları anlamlı derecede düşük bulunmuştur. Birinci derece yakını ilgilenmeyenlerde ve kurumda yaşayan başka kardeşi bulunanlarda içe kapanma daha yüksek oranda (p=0,05, p=0,014) görülmektedir. Mental retardasyonu olanlarda agresyon ve suça yatkınlık puanları azalmaktadır (p=0,048). Tartışma: Kurum bakımı bu grupta, çocuk ve gençler için ruhsal belirti ortaya çıkış riski yaratmaktadır. Bu bulgular literatürle uyumludur. Eğitimli olmak ve eğitimdeki başarı bu gençler üzerinde koruyucu etki yaratmaktadır. Ayrıca yakınlarının desteğinin olması belirtileri azaltmaktadır.
Details
| Other ID | JA86CY78AV |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | March 1, 2006 |
| Submission Date | March 1, 2006 |
| Published in Issue | Year 2006Volume: 45 Issue: 1 |